Miał tyle samo pięściarskiego talentu, co powodów do kolejnej, alkoholowej eskapady – bez liku. Sam László Papp twierdził, że Antoni Kolczyński, to najlepszy polski bokser, z którym przyszło mu skrzyżować rękawice. W ringu potrafił
Dick Fosbury przywitał się z meksykańską publicznością i ruszył. Potem był skok i miękkie lądowanie. I śmiech. Salwy śmiechu. Cztery godziny później olimpijski stadion wypełnił podziw. „Flop” dał mu wieczną chwałę i rzeszę naśladowców.
Wielu znawców ciągle widzi w nim najlepszego szachistę w historii Polski. Akiba Rubinstein był nie tylko świetnym graczem, był też niespotykanie ciekawym człowiekiem.
Fizyczne starcia, szybkość, prowokacje, a czasem bójki – to wszystko sprawia, że hokej na lodzie to sport dla twardych chłopców. Twardych, lecz nie pozbawionych serca. Historie Clinta Malarchuka i Vladimira Konstantinova to dobitne przykłady na to, jak w jednej chwili zmienia się życie, jak szybko można coś stracić. Ale również, jak szybko można przekonać się, kto jest prawdziwym kompanem.
Starszy mężczyzna żwawo przechadza się po swoim warsztacie. Proponuje kawę. Zastanawia się, od czego zacząć. Mijają minuty, a opowieść nabiera barw. Różnych. Raz jasnych, gdy wspomina sukcesy, dzieciństwo, pracę. I ciemnych: beskidzko-zakopiańskiego sporu, kontuzji, wyrzucenia z kadry. – Może gdybym nie był takim lokalnym patriotą, to wycisnąłbym ze swojej kariery więcej – zastanawia się Jan Mysłajek. Ale nie żałuje. Przecież całe jego życie kręci się wokół nart. Są dla niego jak tlen – dzięki nim wie, że żyje.
W latach 60-dziesiątych było wielu świetnych bokserów w Polsce, jednak uwielbiany był głównie on. Choć nie zdobył żadnego medalu ludzie chodzili na boks często po to, żeby zobaczyć właśnie jego. Lucjan Trela, Biało-Czerwony, „ciężki maluch”.
„Walka stulecia” – ileż to bokserskich pojedynków określano tym mianem. Czy zastanawiałeś się gdzie i kiedy takowa odbył się po raz pierwszy w historii? Nie? Śpieszę z odpowiedzią: w Farnborouhg, 17 kwietnia 1860 roku. Zakończyła się potężną awanturą, chyba nawet większą, niż niektóre współczesne.
Przemek Czaja zmarł o 20:20, 10 stycznia 1998 roku. W Słupsku próbowano zatuszować prawdziwy obraz wydarzeń. Najpierw podano wersję, że chłopak uderzył w słup i w wyniku poniesionych obrażeń zmarł. Pierwotnie potwierdził ją nawet lekarz przeprowadzający sekcję zwłok. Później przyznał, że się pomylił. Przyczyną błędu miała być presja czasu i wydarzeń, które rozegrały się na słupskich ulicach.
„Historia, nacjonalizm i tożsamość. Rzecz o piłce nożnej w Hiszpanii” jest książką rzadko spotykaną. Nowatorską. Filip Kubiaczyk rozprawia się w niej z hiszpański futbolem, który przez lata stał się niejako zwierciadłem problemów z jakimi od lat zmaga się ten kraj.
„Amator” Ryszard Szurkowski i „Zawodowiec” Eddy Merckx zmierzyli się ze sobą. To było starcie nie tylko dwóch, wspaniałych kolarzy. Ich rywalizacja była starciem różnych światów.
