„Cudowne dziecko sportu”, łatkę tę przyszyto wielu sportowcom. Tych, których poznacie dzisiaj łączy jedno: swoje sukcesy odnosili, będąc właśnie dziećmi.
Dzieci na igrzyskach olimpijskich
Zacznijmy od igrzysk olimpijskich. Prestiż tej imprezy jest niebotyczny, a ewentualne zwycięstwo dla każdego uczestnika jest przepustką do sławy. W 1896 roku w Atenach wystartował niejaki Dimitrios Lundras.
Dimitrios był członkiem greckiej drużyny gimnastyków, która zdobyła brązowy medal w konkurencji ćwiczeń na drążku. Cieszył oczy publiki, nie mając skończonych 11 lat! Do dziś uchodzi za jednego najmłodszych uczestników igrzysk. Jeśli poszukamy podobnych przypadków w ostatnich latach, to warto wspomnieć o Carlosie Froncie z Hiszpanii. W 1992 roku wystartował w Barcelonie, mając 11 lat i 251 dni. Wraz z kolegami zmagał się w wioślarskiej konkurencji ósemek bez sternika.
Niewiele starsza była najmłodsza zdobywczyni złotego medalu olimpijskiego. Pochodząca z USA, panienka Marjorie Gestring, stanęła na najwyższym stopniu podium w Berlinie, w 1936 roku. Była specjalistką od skoków do wody. Kiedy odbierała medal liczyła sobie 13 lat i 9 miesięcy. W konkurencjach męskich jej odpowiednika szukać należy w Niemczech. Tam na świat w 1946 roku przyszedł Klaus Zerta. 13 lat i 283 dni później odebrał najcenniejszy dla sportowca krążek. W 1960 roku startował – to chyba reguła – w wioślarstwie. Niektóre źródła mówią też o siedmioletnim chłopcu, który został zwerbowany do duńskiego teamu wioślarskiego w czasie igrzysk olimpijskich w Paryżu, w 1900 roku. Tyle że opowieść o nim może być nieco przerysowana.
Czytaj też: Najstarsi i najmłodsi – zimowi olimpijczycy i medale
Cudowne dzieci futbolu
Sport mas, czyli piłka nożna, również może pochwalić się cudownymi dzieciakami. Ot, taki Pele. Według statystyk jest on najmłodszym mistrzem świata. W 1958 roku, mając 17 lat i 249 dni wraz z kolegami z reprezentacji Brazylii odebrał tytuł. Chociaż turniej zaczynał na ławce rezerwowych, to w jego późniejszej fazie dostał szansę od trenera Feola. Wykorzystał ją w pełni. Swoją grą oczarował szwedzką publiczność i dodał skrzydeł swojej drużynie. Po powrocie do ojczyzny, cudowne dziecko futbolu, w ramach wdzięczności otrzymało samochód.
W Historii Mundiali Leszek Jarosz wspominał pierwszego gola Pelego na mistrzostwach świata. Dzięki tej bramce Brazylijczyk pozostaje najmłodszym strzelcem na mistrzostwach świata.
W ćwierćfinale z Walią Pele strzelił swojego pierwszego mundialowego gola (łącznie w latach 1958-1970 zdobył na mistrzostwach świata 12 bramek). Potem było jeszcze lepiej, bo w półfinale miał hat-tricka, a w fiale trafił do siatki dwa razy. Ale to właśnie gol z Walią pozostał mu w pamięci: „Był być może najważniejszy w mojej karierze. Dał mi całkowitą pewność siebie” – wspominał Pele.
Pozostańmy jeszcze przy mundialach. We wszystkich mistrzowskich turniejach wystartowało wielu graczy, a najmłodszym z nich był Norman Whiteside. Urodzony w Belfaście reprezentant Irlandii Północnej miał 17 lat i 41 dni, gdy usłyszał pierwszy gwizdek w czasie World Cup 1982. Więcej! Ktoś mógłby pomyśleć, że taki młokos zapewne grzał ławę. Błąd. Norman był ważnym ogniwem kadry. Wystąpił w pięciu turniejowych meczach. Później grał m.in. w Manchesterze United i Evertonie. Mimo fenomenalnego startu kariery nie udało mu się zakończyć jej tak, jakby chciał. Problemy zdrowotne sprawiły, że buty zawiesił na kołek mając ledwie 26 lat.
Dzieci w sporcie. pozostałe dyscypliny
Tenis również dawał szansę młodocianym. Jennifer Capriatti, będąc nastolatką robiła prawdziwą furorę na światowych kortach. Nic jednak w tej dyscyplinie nie daje takiej sławy, jak zwycięstwo w turnieju wielkoszlemowym. Najmłodszym graczem, który tego dokonał był Michael Chang, amerykański tenisista pochodzenia chińskiego. Gdy odbierał trofeum za zwycięstwo w French Open w 1989 roku miał 17 lat i 3 miesiące. Niby „gówniarz”, ale po drodze odprawił z kwitkiem lidera ówczesnego rankingu, starszego o 12 lat, Ivana Lendla.
Fanom NBA należy również wspomnieć o najmłodszym zawodniku, jaki pojawił się na parkietach. Był nim Andrew Bynum. 2 listopada 2005 roku, gdy jego licznik wskazywał: 17 lat, 8 miesięcy i 2 dni zagrał w meczu swoich Lakers z Denver Nuggets. Jeszcze młodszy był pewien gracz ligi NHL. Dzieciak nazywał się Armand Guidolin. W 1942 roku, w wyniku problemów kadrowych (jego koledzy dostali powołania do wojska, które walczyło na frontach II wojny światowej) zagrał w zespole Boston Bruins. Miał wtedy 16 lat i 11 miesięcy. Chociaż zmarł w 2008 roku, to jego rekord pozostał niepobity.
Inne dyscypliny również przynosiły młodocianych zwycięzców. Chociażby Mike Tyson, który w wieku 20 lat został najmłodszym w historii mistrzem świata w boksie. Albo Brytyjczyk Peter Craven, najmłodszy w historii żużlowy mistrz świata (21 lat). Tyle, że nie do końca byli oni niedojrzali. Przynajmniej z biologicznego punktu widzenia…
